Talen, kunst, muziek, schoonheid en stilte hebben me altijd al gefascineerd. Bij de liefde voor woorden komt de passie voor muren, met en zonder graffiti, maar ook voor andere culturen, fotografie, collages en assemblages. Na twee jaar kunstacademie volgde ik een opleiding als vertaler in Antwerpen. Nederlands, Frans en Engels werden later nog aangevuld met Spaans en Italiaans. Vier decennia was ik actief als vertaler, met als specialisaties kunst en cultuur, natuur en milieu. Een twintigtal boeken en honderden artikels waren het resultaat. Daarnaast werkte ik een aantal jaren als freelance journalist.

Sinds 2010 maak ik vooral assemblages en collages, analoog en met gebruik van natuurlijke intelligentie. Mijn foto’s van muren en dierenafbeeldingen, gekoppeld aan thema’s zoals migratie, klimaatverandering en bedreigde diersoorten – alles is met elkaar verbonden – resulteerden in diverse collage- en assemblagereeksen, zoals ‘De liefde die de zon beweegt’, ‘Metanimalia’ en ‘We will survive’. Met als gevolg een tiental tentoonstellingen, nu eens solo dan weer samen met andere kunstenaars, o.m. in Antwerpen, Brussel, Gontrode, Gent, Deurne, Amersfoort, Rome en Lucca.

Sinds ‘Metanimalia’ omschrijf ik mezelf wel eens als een humanimalistische absurdist, op zoek naar zin en onzin. Reflecterend over de menselijke stupiditeit, de dierlijke intelligentie, het biodiversiteitsverlies en de klimaatcrisis schrijf ik teksten en maak ik assemblages, postzegelcollages en fotocollages op basis van eigen foto’s. Voor het project ‘Verloren Voorwerpen’ liet ik me inspireren door het leven van de in vergetelheid geraakte Italiaans-Australische antropoloog Fortunato Munari en zijn verblijf in Antwerpen in de jaren 1970-1990.