Talen, kunst, muziek, schoonheid en stilte hebben me altijd al gefascineerd. Bij de liefde voor woorden komt de passie voor muren, met en zonder street art, maar ook voor andere culturen, fotografie, collages en assemblages. Na twee jaar kunstacademie volgde ik een opleiding als vertaler in Antwerpen. Nederlands, Frans en Engels werden later nog aangevuld met Spaans en Italiaans. Meer dan vier decennia was ik actief als vertaler, met als specialisaties kunst en cultuur, natuur en milieu. Daarnaast werkte ik ook een aantal jaren als freelance journalist voor diverse bladen.

Sinds 2010 maak ik vooral assemblages en collages, analoog en met gebruik van natuurlijke intelligentie. Mijn foto’s van muren en dierenafbeeldingen, gekoppeld aan thema’s zoals migratie, klimaatverandering en bedreigde diersoorten – alles is met elkaar verbonden – resulteerden in diverse collage- en assemblagereeksen, zoals ‘De liefde die de zon beweegt’, ‘Metanimalia’, ‘Malacqua’ en ‘Verloren Voorwerpen’. Met als gevolg 16 tentoonstellingen, nu eens solo dan weer samen met andere kunstenaars, o.m. in Antwerpen, Brussel, Gent, Deurne, Amersfoort, Rome en Lucca.

Sinds ‘Metanimalia’ omschrijf ik mezelf wel eens als een humanimalistische absurdist, op zoek naar zin en onzin. Reflecterend over de menselijke stupiditeit, de dierlijke intelligentie, het dramatische biodiversiteitsverlies en de klimaatcrisis schrijf ik teksten en maak ik assemblages en fotocollages op basis van mijn eigen foto’s. Voor de projecten ‘Verloren Voorwerpen’ en ‘Teruggevonden’ liet ik me inspireren door het leven van de Italiaans-Australische antropoloog en wereldreiziger Fortunato Munari, zijn verblijf in Antwerpen en zijn relatie met de Aboriginals in Tasmanië.